Δεκάδες μπουκάλια καταγής

 Δεκάδες μπουκάλια καταγής, που τα κοιτάζω και λαχταρούσα να τα 'χα πιει, για να θυμηθώ στην κάθε σταγόνα μια δική σου ανάμνηση.

 Δεκάδες μπουκάλια καταγής, που θέλω να τα πετάξω με θυμό, να σπάσουν και στο κάθε κομματάκι να κρύψω ένα δάκρυ που ανήκει σε σένα.

 Δεκάδες μπουκάλια καταγής, που κάποτε τα αδειάζαμε μαζί πλημμυρισμένοι από αγάπη, επουλώνοντας πληγές που μας άνοιξαν άλλοι.

 Δεκάδες μπουκάλια καταγής, που με άδειο βλέμμα τα θωρώ, φοβισμένη πως σε έχασα και δεν θα προλάβω να σου πω αυτό που τόσο λαχταρώ.

 Δεκάδες μπουκάλια καταγής, που όμως ανήκουν  σε κάποιους άλλους, άγνωστους, που μέσα σ' αυτά κρύβουν τη δική τους ιστορία.